Por fin abréu o Ulla! Non só polas ganas que tiña de pescar nel, se non porque estaba deseando que o resto de troiteiros vaciasen os regatos e marcharan cara o río grande, e así poder pescar máis tranquilos... ¡qué egoista pola miña parte, non?
Primeiro de Maio. Un día que tódolos troiteiros da zona esperan con ilusión e entusiasmo. Un día diferente dos demáis. Un día no que un pode cumplir o seu soño de coller a troita da súa vida,... non debería ser un día para pillar dúas troitas (preciosas por outro lado), e perder catro culleriñas!!!!
Pois sí, o que vos conto! Alá fomos Nuñez, Alberto, Rubén e máis eu á zona de Berres, preto do couto de Ximonde. Ás 7 e media da mañá aquelo estaba infestado de troiteiros. Eu penso que en proporción, había 10 troiteiros por troita no río. Sen coñas.
Pois nada, logo de media hora xa levaba as únicas dúas do día. Eran ben bonitas, duns 22-23 cm cada unha, e cunha librea preciosa. Non puiden recoller fotos delas, xa que estaba ben dificil de sacar a cámara entre tanta corrente. Pero vos credes en mín, a que sí?
Ó pouco, o frío entrou no corpo... normal, por outro lado, se ún ten os vadeadores pinchados e tragan auga coma se fóse un perdido no deserto do Sáhara. É máis, eu penso que debín de baixar un metro o nivel do río cando saín del. Cousas que pasan.
O resto da mañá, ata as 11:30h, discurriu cun par de picadas máis, e 3 troitas que lograron escapar. E por suposto, con 4 lances maxistrales ós brizos, que lograron voltar sen culleriña. Estou feito todo un artista...
As fotos: estou pendente de que me pasen diversas fotos botadas durante a mañá. Cando as teña, xa volas poño.
Conclusión: merda de día. A veces ún levántase co pé revirado.
Suscribirse a:
Enviar comentarios (Atom)
No hay comentarios:
Publicar un comentario