viernes, 17 de noviembre de 2006

Mellores intres da tempada 2006 (3)

Voltamos cos mellores intres desta tempada pasada. Desta vez, imos ó couto de Verdes (Carballo).

Ala fomos Rubén e máis eu (prometo poñer fotos de nós) cara Verdes. 7:00 da mañá. Chovera toda a semana. Temiamos o peor. E por suposto, non nos equivocamos.

Se non era un tsunami, pouco lle faltaba. Arredemo co río. Penso que unha imaxe vale máis ca mil palabras:
Aí o tendes. Maxestuoso. Grandioso. Soberbio. E chocolate! Foi a primeira vez na miña vida que tardei 5 horas en comezar a pescar. Nunca vira tal desesperación coma a de Rubén. Él era o que tiña o couto, e eu somentes iba para acompañalo e para pescar nun río calqueira que encontrara polo camiño.

Demos volta, buscando outro río para molla-la culleriña. Nada. Todos chocolates. Acabamos na praia de Razo. Dimos máis voltas. E finalmente, tirámonos coma tolos nun regato calqueira. Millor era que foramos para casa. 1 troita entre os dóus. Somentes se oían blasfemas en varios Km á redonda. Tan mal nos iba, que decidimos marchar.

Temos pensado voltar... pero eso sí... como volva estar así o río...

jueves, 12 de octubre de 2006

Mellores intres da tempada 2006 (2)

Continuamos ca segunda parte dos mellores intres da tempada 2006 co día que fun ó couto sen morte do río Arenteiro, en Carballiño.

Cara alí marchamos Rubén (un aventureiro máis da pesca) e máis eu. De camiño, paramos a tomar café no hotel onde sirven os coutos, para ver se conseguiamos coller un couto para él, xa que eu lográrao no sorteo anual de coutos da Xunta de Galicia. Unha mágoa que non houbera.

Unha vez chegado ó río, tiramos cara arriba na ponte que vai dar ó paseo, preto da depuradora. Alí comeza o couto sen morte, aproximadamente 1 km de distancia. Despedinme de Rubén, xa que él non podía subir máis e nese intre comecei a miña primeira andadura polo Arenteiro.

O día comezou difícil, xa que somentes pillei unha troita no tramo que vai dende a depuradora ata a ponte que atravesa o río,xusto por riba dun precioso recinto hosteleiro pegadiño ó río. Inda por riba era máis pequena ca culleriña (unha Ranger de cobre do 1, cun só anzó e sen arpón, tal e como a lei di).

Xusto ó pasa-la ponte, comezou unha inesperada e agradable xornada de pesca. Na curva seguinte, botei a culleriña a favor de corrente nun rebumbio de augas, e cando iba pola mitade do percorrido, ... ZAS! Picoume unha troita, ca mala sorte de que no primeiro coletazo xa se soltou... Pero ó liberarse da culleriña, mostrou o seu corpo por riba da auga...

Aquelo non era unha troita... Era un tiburón! Mira que era grande a condenada... E coma sempre, tivenme que fastidiar e seguir intentándoo, así que continuei o meu camiño.

Unha hora máis tarde debía de levar preto de 10 troitas collidas (e voltas de novo á auga), e outras tantas que quedaron escocidas na auga. Non se estaban dando nada mal, xa que case todas daban a medida (entre 19 e 27 cm). Pero o millor estaba por chegar.

Nun arrebato de paixón pola culleriña, un enorme exemplar de Fario comezou unha loita que duraría preto dos 2 minutos. Impresionante!! Non teño palabras para describir o que alí aconteceu. Unha imaxe vale mais ca mil palabras:


Coma ben vos dixen, non teño palabras para describir a loita que mantiven con tal besta. Nunca na miña vida collera tal exemplar.

A xornada continuou ata chegar ás 30 pezas (duas delas coma as da imaxe). Lastima de non poder facer unha boa troitada con elas. Quizá millor así, para nun futuro volver a pillar estes exemplares.

viernes, 22 de septiembre de 2006

Mellores intres da tempada 2006 (1)


Quero comezar a andadura deste blog mostrando en imaxes o que, ó longo da tempada 2006, foron os mellores momentos que vivin.

Gustaríame comezar co primeiro día da tempada. Os meus compañeiros de aventuras (os cales pronto coñeceredes) decidiron ir ó Liñares, flamante río que desemboca na zona de Santeles no Ulla, o rei de reis da zona. Pero eu non as tiña todas comigo, xa que este mesmo ano, Medio Ambiente decidíu abrir o río dende 100 metros arriba na súa desembocadura ata a praia fluvial da Asociación de pesca e caza Río Ulla, zona que levaba máis de 6 ou 7 anos vedada. Eu estaba máis ca seguro que case tódolos troiteiros da zona irían a molla-la miñoca e máis a culleriña ó Liñares, co que preferín escoller o río do Viso, regato afluente do Liñares, e que sempre me deu algunha que outra alegría.

Ben, alí encontreime cunha agradable sorpresa. Fun o único en toda a mañá que tocou o río, e logrei quitar (creo lembrar) preto dunhas 7 ou 8 troitas, aínda que só unha da medida. Non estaba mal, xa que o meu bagaxe troiteiro non é moi bó que digamos.

Xa a media maña, decidín ir ver ós meus compañeiros ó Liñares, e alí atopeime cun rapaz de cando ibamos á escola, e comentou que a praia fluvial do Liñares estaba aberta, que llo habían dito os guardas. E sen pensalo dúas veces, alá fun a probar a culleriña (unha Ranger do 1 de cobre, que tan bos resultados me deu en toda a tempada).

Xa na praia, atopeime cos guardas, e por si acaso, preguntei. Estes confirmaron o rumor, e de cabeza boteime o río. Xamáis na vida 300 metros de río me deron para tanto. Foi botar a culleriña e picar unha tras doutra. E alá foron unhas 10 troitas, das cales 8 foron da media. Seica andaban rabiadas por picar, xa que endexamáis no primeiro día pillei preciosa bandexa de troitas que vos amoso a continuación:




Cunha ledicia que non lembraba dende que era un cativo, marchei para casa, e saquei esta preciosa toma, que espero que se repita moitas veces ó longo da miña vida.



martes, 19 de septiembre de 2006

Benvida

Benvidos á Pesca en Galiza, o meu blog particular onde comentaremos ó largo do noso percorrido as aventuras e desventuras de pesca da troita polos ríos e regatos de toda Galiza.

Prométovos actualizalo o antes posible con novas e divertidas historias de verdaderos troiteiros.

Saúdos dende o meu curruncho particular,